अजू देशपांडे..

        मध्यंतरी अखिलभाई, राकेशभाई व करकोचा बेन यांच्यात एक मिटींग झाली व दोघा भावातील भांडणाचे रुपांतर एका समेटात झाले. त्या संभाषणाची फीत एका चॅनेलनेदिवसातून दोनशे पंचावन्न वेळा ( तीनशे पंचावन्न कमर्शियल ब्रेक घेत) दाखवली. मी भारतातल्या अनेक रिकामटेकड्यांपैकी एक असल्यामुळे मला पूर्ण दिवस बघता आली व पाठदेखील झाली. (अशा किती संस्कृतच्या व्याकरणाच्या दाखविल्या असत्या तर मला संस्कृत या विषयात ग्रेस मार्काची गरज कधीच लागली नसती.)

-          अजू देशपांडे.

शनिवारी रात्री दहाच्या सुमारास माझ्या एका संपादक मित्राचा फोन आला. “तुझा फिल्म जगतात कुणाशी काँटॅक्ट् आहे का रे?”.“नाही रे बाबा मी पडलो बीएमसीमध्ये काम करणारा (कधीकधीच) एक सामान्य कर्मचारी. बर, काय खास काम?” मी आश्र्चर्यचकित होऊन विचारले.

काही गोष्टी अशा असतात की त्यांच्याबद्दल वर्तमानपत्रे, मासिके वैगरे मध्ये सतत लिखाणपट्टी होत असते. उदा: आमचा सचिन, लता दीदी (आशावाद्यानो माफ करा) किंवा आपले जुने पु.ल.(मॉर्डन पुलना प्लाय ओव्हर असे म्हणतात.) आताशा बिन (धास्त) लादेन. त्यामुळे ह्या महान व्यक्ती कुठे आहेत? काय करतात ? आज किती वेळा शिंकले ? वैगरे माहितीचे खाद्य प्रसारमाध्यमे आपल्याला पुरवत असतातच.